Կրթահամալիրի տարբեր օղակներից մի մեծ թիմով էինք՝ 20 սովորող-դասավանդող:
Էկոտուրին ընդառաջ անհանգիստ ենք, շտապում ենք, ծրագրում, պիտի ներկայանանք…
Եվ ուսումնական այցը տնկարան դարձավ թեմա, հարցերի ու պատասխանների շարք, կդառնա վերլուծություն, տեղեկություն, ֆիլմ…
Երկքի կապույտն անընդհատ ձգում էր.
Ե. Չարենց
Կապույտը
Կապույտը հոգու աղոթանքն է, քույր,
Կապույտը — թախիծ.
Կապույտը — կարոտ թափանցիկ, մաքուր,
Ու հստակ, ու ջինջ:
Կապույտը քրոջ աչքերի անհուն
Առավոտն է թաց:
Կապույտում հոգիս մի հին իրիկուն
Անզո՜ր հեծկլտաց:
Կապույտը ծեգին աղոթքի կանչող
Ղողանջն է զանգի:
Կապույտը — արցունք, ու կապույտը — ցող
Հոգու, երկնքի:
Կապույտում անսուտ խոսքեր են հոսում
Երկնքից — երկինք:
Հոգիս — Կապույտի լաբիրինթոսում
Սրբացած կնիք:
Այն, որ չի եղել, որ պե՛տք է լինի
Մանկական սրտում —
Հոսում է, որպես լուսավոր գինի —
Հոգու կապույտում:
Բերեցինք պտղատու ծառերի տնկիների նախատեսված տեսականին ու քանակը՝ 100 տնկի:
Յուրաքանչյուր դպրոց ստացավ նվեր. Գեղարվեստի ավագ դպրոցը՝ խնձորենու 7 տնկի: Մենք տնկիները դրեցինք հողի մեջ, առավոտյան կտնկենք…